O miodach pitnych
Miody pitne były jednym z ulubionych napoi naszych praprzodków. Dziś także znajdziemy je na sklepowych półkach. Noszą one często zaskakujące nazwy: trójniak, półtorak czy dwójniak. Nazwy te pochodzą od proporcji głównych składników miodów pitnych, którymi jest miód i woda. Miody do produkcji, których użyto więcej miodu są miodami długo leżakującymi, ale są one bardziej szlachetne. I tak do produkcji miodu o nazwie półtorak użyto 1/2 l wody i 1 l miodu. Miód dwójniak zawiera 1 l wody i 1 l miodu, a miód trójniak 1 l miodu i 2 l wody. Produkowany jest także miód czwórniak, do którego produkcji użyto 4 l wody i 1 l miodu. Miody pitne powstają jako miody naturalne, ale mogą być również doprawiane. W miodach doprawianych 30 % wody w brzeczce zastępowane jest sokiem owocowym. W zależności od rodzaju użytego soku nadawana jest nazwa miodu. Dlatego możemy kupić na przykład wiśniak. Pierwszy polski przepis na miód pitny został zanotowany w roku 1543 przez Szweda Olafa Magnusa. Miód produkowany przez naszych przodków zawierał do 18% alkoholu.